مسئله آرزو کردن در تمام افراد بدون قید و شرط وجود دارد تا افراد به واسطه دعا وامید ورزیدن به گروهی از آرزوها و اهداف خود دست پیدا کنند و حتی اگر تحقق آنها امکان پذیر نباشد، امیدوار باشند که به اهداف خود خواهند رسید.
 آنچه مبرهن است وقتی انسان دارای آرزو و امید باشد از بطالت و ناامیدی دوری کرده و به تدریج به مثبت‌اندیشی گرایش پیدا می‌کند. در واقع امیدداشتن باعث می‌شودکه افراد برای رسیدن به آینده‌ای بهتر پویایی را در پیش گرفته و برنامه‌ریزی مدونی داشته باشند. اگر افراد به تحقق آرزوها و پرواز در آسمان خیال به طور منطقی و معقول عقیده‌ای نداشته باشند، دیدگاه منفی پیدا کرده و ناامید می‌شوند چرا که تصور می‌کنند هیچ‌گاه به اهدافشان نمی‌رسند و احتمال ابتلا به افسردگی و بدبینی در آنها افزایش پیدا می‌کند.
 اگرچه نقش آرزوکردن و امید داشتن در زندگی بسیار قابل توجه است، اما اگر افراد براساس خیالپردازی و جهالت غرق در آرزوهای بزرگ و دست نیافتنی شده و رؤیا پردازی کنند، یقیناً به سمت و سوی افسردگی و نابودی سوق داده می‌شوند. اما اگر آرزو کردن منطقی باشد فواید فراوانی دربر خواهد داشت.
برای نمونه اگر فردی آرزو کند که روزی جراح موفقی شود، حتی اگر به قله پیشرفت هم نرسد، در زمینه‌ای همگام با اهدافش حرکت خواهد کرد و قطعاً روزنه امید، زندگی‌اش را از جهل و تاریکی نجات خواهد داد. پس می‌توان گفت، آرزوها در صورتی‌که غیرواقعی نباشند، سوپاپ اطمینانی برای گام برداشتن در مسیر صحیح زندگی است.
خانواده و آرزوها

افراد از دوران کودکی با تأثیرات مثبت دعا آشنا شده و شیوه‌های فراگیری فرهنگ معنوی را از والدین خود می‌آموزند.
 فرهنگ دعا و آرزو کردن باید در بین افراد خانواده همگانی شود تا کودکان به خدای خود نزدیک شده و تصویر آرامش بر زندگی آنها نقش بندد. داشتن اهداف و آرزوهای مشترک و در میان گذاشتن آرزوها و آمال افراد با یکدیگر باعث پیوستگی و اتحاد اعضای خانواده شده و موجب می‌شود افراد بیشتر به یکدیگر کمک کرده تا به اهداف و آرزوهایشان دست پیدا کنند چرا که انسانها قطعاً بدون توجه خداوند متعال و کمک دیگران در رسیدن به آرزوهایشان دچار مشکل خواهند شد. درواقع انسان با دعا کردن از معبود خود می‌خواهد به او در رسیدن به آرزوهایش توجه کند و یاری رسانش باشد.
از طرف دیگر معنی همدلی را درک کرده و متوجه می‌شود وقتی والدین از او حمایت کنند می‌تواند با آرامش تصمیم‌گیری کرده و به سمت ایده‌ها و اهدافش حرکت کند.
دعا جنبه امیدبخش در زندگی است و باعث می‌شود فرد همیشه امیدوار باشد، به واسطه دعا فرد به بهترین مسیر برای پیشرفت دست پیدا می‌کند و حتی اگر به قله هم نرسد، آرامش و موفقیت را تجربه خواهد کرد.

منبع: وبلاگ  بینش